Imię: Artur
Pseudonim/y: Król Gór
Wiek: 20 lat
Stanowisko: Następca tronu jednak nie przykłada się do bycia księciem. Mieszka z matką i od dziecka pcha się tam gdzie teoretycznie go nie potrzebują choć zazwyczaj jednak jest potrzebny. Tak więc robi wszystko co mu wpadnie w ręce. Za pozwolenie ojca stworzył stadninę koni.
Płeć: Mężczyzna
Charakter: -w budowie-
Dane Szczegółowe:
Pseudonim/y: Król Gór
Wiek: 20 lat
Stanowisko: Następca tronu jednak nie przykłada się do bycia księciem. Mieszka z matką i od dziecka pcha się tam gdzie teoretycznie go nie potrzebują choć zazwyczaj jednak jest potrzebny. Tak więc robi wszystko co mu wpadnie w ręce. Za pozwolenie ojca stworzył stadninę koni.
Płeć: Mężczyzna
Charakter: -w budowie-
Dane Szczegółowe:
- Rasa: Smoczy człowiek
- Kolor oczu: Siwo niebieskie
- Kolor włosów: Czarne
- Wzrost: 250 cm
- Znaki szczególne: Dwie szczególnie duże blizny: jedna na szyi a druga na plecach zaczynająca się na prawym barku a kończąca się koło lewego biodra.
Zdolności magiczne: Jako człowiek w którym można odnaleźć atuty wszystkich magicznych stworzeń posiada praktycznie całą magię jaka istnieje.
Zdolności fizyczne: Artur jest najlepszym przykładem że człowiek może posiadać wszystkie dobre możliwości fizyczne. Jest on mężczyzną umięśnionym, a co za tym idzie bardzo silnym. Jest również bardzo szybki i zwinny. Ma doskonałe poczucie równowagi.
Rodzina:
Partner: Szuka
Ex: Brak
Dzieci: Brak
Historia: Większość ludzi uważa że historia człowieka rozpoczyna się w dniu jego narodzin a kończy w dniu śmierci. Nie jest to jednak prawda. Jego historia zaczęła się gdy królowa urodziła martwą córkę. Zrozpaczony król Edwin który nie miał potomka wyruszył w las. Tam znalazła go dawna przyjaciółka. Ginewra pocieszyła króla. Przez jakiś czas spotykali się potajemnie. Pewnego dnia jednak Ginewra zaszła w ciążę. 9 miesięcy później narodził się Artur. Król był wniebowzięty. Wreszcie miał upragnionego syna. Od razu postanowił że w przyszłości zostanie on królem. Po pewnym czasie Ginewra urodziła kolejną dwójkę dzieci. Tak było przez jakiś czas. Z każdym kolejnym dzieckiem król coraz bardzie szalał z radości. Tymczasem Artur wychowywany przez matkę rósł jak na drożdżach. Zawsze pchał się tam gdzie go nie trzeba. Matka i ojciec starali się zapewnić mu godne wychowanie. Artur jako pilny uczeń szybko opanował wszystkie wiadomości. Kiedy miał 10 lat zaczął chodzić wraz z drwalami i łowcami. Zawsze jak się okazywało jego pomoc była niezastąpiona. Pewnego dnia mając 14 lat pracował wraz z towarzyszami przy wycince drzew. Nagle do ich uszu doszedł ryk niedźwiedzia i krzyk króla. Artur niewiele myśląc pobiegł w kierunku z którego dochodził. Gdy chłopak wbiegł na polanę zobaczył niedźwiedzia atakującego jego ojca. Rzucił się na ratunek królowi. Pierwszym uderzeniem topora niemal odrąbał łapę stwora. Niestety młody mężczyzna nie docenił potwora. W szale niedźwiedź przeorał plecy Artura zostawiając pokaźnych rozmiarów ranę. Następny cios odrąbał niedźwiedziowi łapę. Chwilę potem niedźwiedź rzucił się chłopakowi do gardła. Atak był daremny choć nie do końca. Niedźwiedziowi udało się przejechać pazurem po szyi młodzieńca. Chwilę potem jednak padł bez życia bo Arturowi udało się sięgnąć po topór. Towarzysze ojca od razu rzucili się aby zatamować krwawienie z pleców młodzieńca. Ledwo żywego zaniesiono go do matki. Przez jakiś czas Ginewra walczyła o jego życie.W końcu jednak stanął na nogi. Od tamtego czasu stał się nieco bardziej ostrożny. W końcu oficjalnie został uznany za syna Edwina. I życie wciąż się toczy.
Marzenia: Każdemu wolno marzyć. To dobra rzecz jednak on wszystkie niemal marzenia szybko realizuje.
Cel życiowy: Trudno określić jego jeden cel życiowy. Więc na razie uznajmy że takowy cel się jeszcze kształtuje.
Autor: paulinagrzelak01
Zdolności fizyczne: Artur jest najlepszym przykładem że człowiek może posiadać wszystkie dobre możliwości fizyczne. Jest on mężczyzną umięśnionym, a co za tym idzie bardzo silnym. Jest również bardzo szybki i zwinny. Ma doskonałe poczucie równowagi.
Rodzina:
- Ojciec: Edwin
- Matka: Ginewra
- Bracia: Tristan, Dastan, Marek
- Siostry: Ellen, Abigail, Nadia
Partner: Szuka
Ex: Brak
Dzieci: Brak
Historia: Większość ludzi uważa że historia człowieka rozpoczyna się w dniu jego narodzin a kończy w dniu śmierci. Nie jest to jednak prawda. Jego historia zaczęła się gdy królowa urodziła martwą córkę. Zrozpaczony król Edwin który nie miał potomka wyruszył w las. Tam znalazła go dawna przyjaciółka. Ginewra pocieszyła króla. Przez jakiś czas spotykali się potajemnie. Pewnego dnia jednak Ginewra zaszła w ciążę. 9 miesięcy później narodził się Artur. Król był wniebowzięty. Wreszcie miał upragnionego syna. Od razu postanowił że w przyszłości zostanie on królem. Po pewnym czasie Ginewra urodziła kolejną dwójkę dzieci. Tak było przez jakiś czas. Z każdym kolejnym dzieckiem król coraz bardzie szalał z radości. Tymczasem Artur wychowywany przez matkę rósł jak na drożdżach. Zawsze pchał się tam gdzie go nie trzeba. Matka i ojciec starali się zapewnić mu godne wychowanie. Artur jako pilny uczeń szybko opanował wszystkie wiadomości. Kiedy miał 10 lat zaczął chodzić wraz z drwalami i łowcami. Zawsze jak się okazywało jego pomoc była niezastąpiona. Pewnego dnia mając 14 lat pracował wraz z towarzyszami przy wycince drzew. Nagle do ich uszu doszedł ryk niedźwiedzia i krzyk króla. Artur niewiele myśląc pobiegł w kierunku z którego dochodził. Gdy chłopak wbiegł na polanę zobaczył niedźwiedzia atakującego jego ojca. Rzucił się na ratunek królowi. Pierwszym uderzeniem topora niemal odrąbał łapę stwora. Niestety młody mężczyzna nie docenił potwora. W szale niedźwiedź przeorał plecy Artura zostawiając pokaźnych rozmiarów ranę. Następny cios odrąbał niedźwiedziowi łapę. Chwilę potem niedźwiedź rzucił się chłopakowi do gardła. Atak był daremny choć nie do końca. Niedźwiedziowi udało się przejechać pazurem po szyi młodzieńca. Chwilę potem jednak padł bez życia bo Arturowi udało się sięgnąć po topór. Towarzysze ojca od razu rzucili się aby zatamować krwawienie z pleców młodzieńca. Ledwo żywego zaniesiono go do matki. Przez jakiś czas Ginewra walczyła o jego życie.W końcu jednak stanął na nogi. Od tamtego czasu stał się nieco bardziej ostrożny. W końcu oficjalnie został uznany za syna Edwina. I życie wciąż się toczy.
Marzenia: Każdemu wolno marzyć. To dobra rzecz jednak on wszystkie niemal marzenia szybko realizuje.
Cel życiowy: Trudno określić jego jeden cel życiowy. Więc na razie uznajmy że takowy cel się jeszcze kształtuje.
Autor: paulinagrzelak01
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz